بهار دلم
بهار م بی تو چون پاییز، زرد است
دل تنهای من لبریز درد است
بدور از تابش دستان گرمت
دلم زندانی شبهای سرد است
نمی یابم ترا با این اسیری
دل آزاده ی من، شب نورد است
مکن پرواز، ای یگانه برگرد
بهارت، بندی پاییز زرد است